ΤΗ Θ' ΤΟΥ ΑΥΤΟΥ ΜΗΝΟΣ

Μνήμη τού Αγίου Μάρτυρος Ευψυχίου τού εν Καισαρεία.

ΕΙΣ ΤΟΝ ΕΣΠΕΡΙΝΟΝ

Εις τό, Κύριε εκέκραξα, ψάλλομεν Στιχηρά Προσόμοια.

Ήχος πλ. δ'

Οι Μάρτυρές σου Κύριε

Ο πάνσοφος Ευψύχιος, κατεπαιρόμενον αλαζονεία, τόν ματαιό ξίφει, αισχύφρονα, πληγείς τω νης έπλησε πολλής, καί συνηριθμήθη τοίς στρατεύμασι, τοίς επουρανίοις αγαλλόμενος, Αυτού ταίς ικεσίαις, δώρησαι πάσι Σώτερ τό μέγα έλεος.

Ευψύχιος ο ένδοξος, στύλος γεγένηται τής Εκκλησίας, καί πύργος άσειστος τής ευσεβείας, καί καθαιρέτης τού εχθρού, πάσι τοίς νοσούσι καί προστρέχουσι, βλύζων ως εκ κρήνης τά ιάματα, Αυτού ταίς ικεσίαις, εύσπλαγχνε πάσι δίδου τό μέγα έλεος.

Ως κρίνον ευωδίασας, πάσαν διάνοιαν ταίς ηδυπνόοις, οσμαίς τών άθλων σου, γενναίε Μάρτυς, καί απεμείωσας σοφέ, πλάνης τό δυσώδες καί ανέλαμψας, ήλιος καθάπερ εν τοίς πέρασι, πρεσβεύων δωρηθήναι, άπασι σωτηρίαν καί μέγα έλεος.

Δόξα... Καί νύν... Θεοτοκίον

Αγνή Θεογεννήτρια, η τόν σωτήριον τεκούσα Λόγον, ρύσαι τούς δούλους σου πειρατηρίων, τού πολεμήτορος εχθρού, φώτισον ημών τά αισθητήρια, ίθυνον ημών τά διαβήματα, πρός τρίβους σωτηρίας, όπως σε πίστει Κόρη πάντες δοξάζωμεν.

Η Σταυροθεοτοκίον

Σταυρώ σε καθηλούμενον, ώς εθεάσατο η σέ τεκούσα, μόνε Μακρόθυμε, οδυρομένη, δάκρυα έρρει κρουνηδόν, καί τό υπερβάλλον τής χρηστότητος, καί τό συμπαθές τό πρός τόν άνθρωπον, λίαν εκπληττομένη, ύμνει σου τό μακρόθυμον πολυεύσπλαγχνε.

Απολυτίκιον

Ο Μάρτυς σου Κύριε εν τή αθλήσει αυτού, τό στέφος εκομίσατο τής αφθαρσίας εκ σού τού Θεού ημών, Έχων γάρ τήν ισχύν σου τούς τυράννους καθείλεν, έθραυσε καί δαιμόνων τά ανίσχυρα θράση, αυτού ταίς ικεσίαις Χριστέ ο Θεός, σώσον τάς ψυχάς ημών.

Καί απόλυσις

ΕΙΣ ΤΟΝ ΟΡΘΡΟΝ

Οι Κανόνες, ως σύνηθες.

Ο Κανών τού Αγίου, ού η Ακροστιχίς.

Τούς Ευψυχίου ευψύχως άδω πόνους. Ποίημα Ιωσήφ.

Ωδή α' Ήχος πλ. δ'

Ο Ειρμός

«Υγράν διοδεύσας ωσεί ξηράν, καί τήν Αιγυπτίαν, μοχθηρίαν διαφυγών, ο Ισραηλίτης ανεβόα, τώ Λυτρωτή καί Θεώ ημών άσωμεν».

Τούς άθλους ευψύχως μάκαρ τούς σούς, Ευψύχιε Μάρτυς, αναμέλπων σέ δυσωπώ, Έχων παρρησίαν τήω ψυχήν μου, τής τών παθών τυραννίδος εξάρπασον.

Ο νούς σου τή νεύσει τή πρός Θεόν, ανένευσε πάντων, τών τού βίου μάκαρ Τερπνών, καί όλος ωραίος απεφάνθη, κατά παθών βασιλεύσας Ευψύχιε.

Υφάνας ιμάτιον σεαυτώ, εξ έργων αρίστων, καί φοινίξας μαρτυρικώς, εστόλισαι τούτω καί παρέστης, ωραϊσμένος Κυρίω Ευτύχιε.

Θεοτοκίον

Σαρκός ομοιώματι γεννηθείς, εκ σού ο Δεσπότης, εκαινούργησε τήν ημών, πεπαλαιωμένην Κόρη φύσιν, καί τούς θνητούς ουρανίους ειργάσατο.

Ωδή γ' Ο Ειρμός

«Σύ εί τό στερέωμα, τών προστρεχόντων σοι Κύριε, σύ εί τό φώς, τών εσκοτισμένων, καί υμνεί σε τό πνεύμά μου».

Έμφρονα υπάρχοντα, καταμηνύουσιν άφρονες, σέ δυσμενεί, Άρχοντι αφρόνως, δαιμονίοις λατρεύοντι.

Ύψει μαρτυρίου σοι, προσομιλήσαντι Άγγελος, επιφανείς, σέ παραθαρρύνει, αθλοφόρε Ευψύχιε.

Ψαλλων τώ Κυρίω σου, πάσης χαράς όντως πέπλησαι, Μάρτυς σοφέ, όθεν καί ευψύχως, τό μαρτύριον ήνυσας.

Θεοτοκίον

Ύμνον χαριστήριον, τών αθλητών χορός άδει σοι, Κόρη σεμνή, σού ταίς οδηγίαις, νικηφόρος γενόμενος.

Κάθισμα Ήχος α'

Tόν τάφον σου Σωτήρ

Ευψύχως τόν καλόν, διανύσας αγώνα, ενίκησας εχθρόν, τόν πολέμιον Μάρτυς, βραβείον τά θαύματα, εκ Θεού κομισάμενος, όθεν άπασα, η τών Πιστών εκκλησία, μακαρίζει σε, εν τή παρούση ημέρα, συμφώνως Ευψύχιε,

Θεοτοκίον

Συγχάρητε βροτοί, τή Μητρί τού Κυρίου, αινέσατε αυτήν, ουρανών αι Δυνάμεις, δοξάσατε τήν άχραντον, οι τής γης βασιλεύοντες, δεύτε άπαντες, τών φιλεόρτων οι δήμοι, Χαίροις είπωμεν, τή Θεοτόκω συμφώνως, πιστώς ευφραινόμενοι.

Η Σταυροθεοτοκίον

Ω θαύματος καινού! ώ φρικτού μυστηρίου! εβόα η αγνή, καί πανάμωμος Κόρη, εν ξύλω ώς εώρακεν, απλωθέντα τόν Κύριον, ο τά σύμπαντα, εν τή δρακί περιφέρων, ως κατάκριτος, υπό κριτών παρανόμων, Σταυρώ κατακρίνεται.

Ωδή δ' Ο Ειρμός

«Εισακήκοα Κύριε, τής οικονομίας σου τό μυστήριον, κατενόησα τά έργα σου, καί εδόξασά σου τήν θεότητα».

Χαίρων Μάρτυς διένειμας, πάντα τά υπάρχοντα πενητεύουσι, μαρτυρίου όλβον άσυλον, καί χαράν αγήρω αντικτώμενος.

Ιερώς φωτιζόμενος, σκότος ανιέρων σύ εστηλίτευσας, αναγκάζειν πειρωμένων σε, υπαχθήναι πλάνη δεισιδαίμονι.

Ου λιμός ουδέ θάνατος, ουδέ τής παρούσης τρυφής απόλαυσις, τής αγάπης σε τού κτίσαντος, διαστήσαι Μάρτυς υπερίσχυσαν.

Θεοτοκίον

Υπερτέρα δυνάμεων, τών επουρανίων σύ χρηματίσασα, σαρκικών παθών υπέρτερον, τόν εμόν Παρθένε νούν ανάδειξον.

Ωδή ε' Ο Ειρμός

«Φώτισον ημάς, τοίς προστάγμασί σου Κύριε, καί τώ βραχίονί σου τώ υψηλώ, τήν σήν ειρήνην, παράσχου ημίν φιλάνθρωπε».

Έφερες σαρκός, τάς αικίσεις καρτερώτατα, αναρτηθείς Μάρτυς Ευψύχιε, παραπλησίως, τώ Δεσπότη πάσης κτίσεως.

Ύμνεις τόν Χριστόν, τάς πλευράς Μάρτυς ξεόμενος, καί τήν δοράν προσαφαιρούμενος, ανδρειοτάτης, διανοίας καρτερότητι.

Ψεύδους τήν αχλύν, αληθεία Μάρτυς έλυσας, εν τή σοφία τή τών λόγων σου, δείξας ασόφους, τούς τή πλάνη ρητορεύοντας.

Θεοτοκίον

Υπέρ τών εις σέ, τάς ελπίδας πάντων Δέσποινα, κεκτημένων απαύστως πρέσβευε, όπως μελλούσης λυτρωθώμεν κατακρίσεως.

Ωδή ς' Ο Ειρμός

«Τήν δέησιν εκχεώ πρός Κύριον, καί αυτώ απαγγελώ μου τάς θλίψεις, ότι κακών η ψυχή μου επλήσθη, καί η ζωή μου τώ άδη προσήγγισε, καί δέομαι ώς, Iωνάς, Εκ φθοράς ο Θεός με ανάγαγε».

Χειμάζει μέν τών βασάνων ο όγκος, ουκ ισχύει δέ βυθίσαι σε μάκαρ, τόν γάρ Χριστόν, καί Θεόν κυβερνήτην, καί αρωγόν επιφέρεις ιθύνοντα, λl:μένα σε πρός γαληνόν, τής αυτού βασιλείας Ευψύχιε.

Ωραίόν σου τό ανάστημα Μάρτυς, τής ψυχής τοίς εναντίοις δεικνύων, ώφθης αυτοίς, φοβερός καταπλήττων, υπομονή τήν εκείνων κακόνοιαν, καί είληφας παρά Χριστού, τών αγώνων τής νίκης τά έπαθλα.

Συλήσαι τόν θησαυρόν οιόμενος, τής ψυχής σου υπελθών σε εντέχνως, εν δωρεαίς, καί βασάνων ιδέαις, απεπειράτο τό εύτονον λύειν σου, ο τύραννoς, αλλά στερρώς, υπομείνας νενίκηκας Ένδοξε.

Θεοτοκίον

Ανόρθωσον συμπτωθέντα με όλον, ώς τοίς πάθεσιν ανοίξαντα θύραν, καί εν τή σή, αγαθή μεσιτεία πρός μετανοίας εισόδους εισάγαγε, καί σώσόν με η τού παντός, τόν Σωτήρα τεκούσα καί Κύριον.

Τό Μαρτύρικόν τού Ηχου.

Σ υ ν α ξ ά ρ ι ο ν

Τή θ' τού αυτού μηνός, Μνήμη τού Αγίου Μάρτυρος Ευψυχίου τού εν Καισαρεία.

Στίχοι

· Εκεί μετήλθεν Ευψύχιον τό ξίφος,

· Ού Χριστός ήλθε, Καισαρείας εις μέρη.

· Φάσγανον αμφ' ενάτην Ευψυχίου έκταμε λαιμόν.

Τή αυτή ημέρα, Μνήμη τού Οσίου Βαδίμου τού Αρχιμανδρίτου, καί τών επτά μαθητών αυτού.

Στίχοι

· Επτάς μαθητών συντέτμηται Βαδίμω,

· Εις ουρανούς δ' έφθασεν, ού Θεός θρόνος.

Τή αυτή ημέρα, Μνήμη τών αγίων Μαρτύρων, τών εν τή αιχμαλωσία τελειωθέντων εν Περσίδι.

Στίχοι

· Εις πυρσολατρών γήν εναθλεί Περσίδα

· Η χριστολατρών αυχενότμητος φάλαγξ.

Tή αυτή ημέρα, ο Άγιος Αυδιησούς μαχαίρα τελειούται.

Στίχοι

· Ών αιχμάλωτος Αυδιησούς τήν τύχην,

· Ηλευθέρωται, τήν σφαγήν διδούς λύτρον.

Ταίς αυτών αγίαις πρεσβείαις, ο Θεός, ελέησον ημάς. Αμήν.

Ωδή ζ' Ο Ειρμός

«Παίδες Εβραίων εν καμίνω, κατεπάτη σαν τήν φλόγα θαρσαλέως, καί εις δρόσον τό πύρ, μετέβαλον βοώντες, Ευλογητός εί Κύριε, ο Θεός εις τούς αιώνας».

Δήμοις Μαρτύρων ηριθμήθης, ταίς χορείαις τε τών θείων Ασωμάτων, αλογησας παθών, τού σώματος τρισμάκαρ, καί αριστεύσας χάριτι, αθλητά Χριστού μεγάλως.

Ω τής καλής σου πραγματείας! δρακός αίματος ηλλάξω γάρ τήν άνω, βασιλείαν σοφέ, εν ή καί αναμέλπεις, Ευλογητός εί Κύριε, ο Θεός εις τούς αιώνας.

Πύλαι ηνοίγησάν σοι πόλου, τετμημένω διά ξίφους ανιόντι, καί Αγγέλων χοροί υπήντων σοι Τρισμάκαρ, αναβοώντες, Κύριε, ο Θεός ευλογητός εί.

Θεοτοκίον

Όρος Προφήτης Δανιήλ σε, θείω Πνεύματι εκάλεσε Παρθένε, εξ ού ο λίθος Χριστός, άνευ χειρός ετμήθη, καί συντριβήν ειργάσατο, τών ξοάνων τής απάτης.

Ωδή η' Ο Ειρμός

«Νικηταί τυράννου, καί φλογός τή χάριτί σου γεγονότες, οι τών εντολών σου, σφόδρα αντεχόμενοι, Παίδες εβόων, Ευλογείτε πάντα, τά έργα τόν Κύριον, καί υπερυψούτε, εις πάντας τούς αιώνας».

Νικητής τυράννων, καί πνευμάτων γέγονας τών ακαθάρτων, καί πιστών ανθρώπων, τάς καρδίας πάντοτε καταφωτίζεις, όθεν ευχαρίστως, σέ υμνούντες Ένδοξε, πάντες ευλογούμεν, Χριστόν εις τούς αιώνας.

Οι τών σών θαυμάτων, ποταμοί χεόμενοι νοσούντων πάθη, καί ψυχών τάς νόσους εξιώνται χάριτι Θεόφρον Μάρτυς, όθεν σου τήν μνήμην, οι πιστοί δοξάζοντες, ανυμνολογούμεν, Xριστόν εις τούς αιώνας.

Άπελθων ανδρείως, τό αγώνων στάδιον Μάρτυς εξέσθης, μέχρις αρμονίας, καί αυτής τής ένδοθεν οικονομίας, αλλ' εφάνης όλος, ακλινής ακράδαντος, όθεν τούς στεφάνους, απέλαβες τής νίκης.

Θεοτοκίον

Συμπαθής Παρθένε, η τόν συμπαθέστατον τεκούσα Λόγον, τόν ασυμπαθή με, δωρεάν οικτείρησον απεγνωσμένον, πταίσμασιν αμέτροις, καί μή επιστρέφοντα, αλλ' εν ραθυμία, τόν βίον δαπανώντα.

Ωδή θ' Ο Ειρμός

«Kυρίως Θεοτόκον, σέ ομολογούμεν, οι διά σού σεσωσμένοι Παρθένε αγνή, σύν Ασωμάτοις χορείαις σέ μεγαλύνοντες».

Ικρίω ανηρτήθης, πάθος εικονίζων, τού απαθούς καί τά πάθη μειώσαντος, τών ευσεβών ευσπλαγχνία, Μάρτυς Ευψύχιε.

Ωράθη θαύμα μέγα, σού τή τελειώσει, αντί γάρ αίματος γάλα σύν ύδατι, τής κεφαλής σου τμηθείσης, Μάρτυς συνέρρευσεν.

Συνήφθης ουρανίαις, Μάκαρ στρατηγίαις, καί συναγάλλη Μαρτύρων τοίς τάγμασι, στεφανηφόρος, καί νύν ημών πρόστηθι.

Ημών τών μεμνημένων, καί επιτελούντων, τήν ιεράν σου πανήγυριν μέμνησο, ταίς πρός Θεόν σου πρεσβείαις, Μάρτυς Ευψύχιε.

Θεοτοκίον

Φωτί τής μετανοίας, αύγασον Παρθένε, τής αμαρτίας νυκτί με σκοτούμενον, καί ραθυμίας ομίχλη συγκαλυπτόμενον.

Καί η λοιπή Ακολουθία, καί Απόλυσις.